آنچه در این مقاله می خوانید:
چگونگی عادت دادن کودکانمان در تمیز کردن اتاقشان. اگر شما پای درد و دل یک مادر بنشینید بسیاری از آنها از شلخته و نامنظم بودن فرزندشان گله می کنند و اعتراض دارند که کودکانشان اصلا به فکر نظافت اتاقشان نیستند و بعد از اتمام بازی وسایلشان را همان جا می گذارند. لباس هایشان را در هر طرف خانه می اندازند و در برابر تمیز کردن اتاقشان پافشاری می کنند و هیچ گونه اهمیتی به نظم اتاقشان نمی دهند.
پس باید تلاش کنیم با تکنیک هایی کودکان را به تمیز کردن اتاق و رعایت نظم تشویق کنیم. ما در این مقاله قصد داریم چند مورد از راهکارهایی که به عادت دادن کودکانمان در تمیز کردن اتاقشان کمک می کنند اشاره کنیم پس تا بدون شک تحمل چنین رفتاری از فرزندان برای والدین دشوار است. مخصوصا اگر که خودشان افرادی منظم و مرتب باشند. از سوی دیگر رعایت نکردن نظم می تواند در آینده روی زندگی خود فرزند اثرات منفی نیز به جا بگذارد. انتهای مقاله همراه ما باشید.
به طور کلی اگر کاری برای انسان سودی نداشته باشد، از انجام آن خودداری می کند. به این دلیل اگر کودکتان درک نمی کند که مرتب بودن و نظم چقدر خوب است نباید از او توقع داشته باشید که برای تمیز کردن اتاق وقت بگذارد.
والدین در شکل دادن باورهای کودکان نقش مهمی ایفا می کنند. مخصوصا که در سال های اولیه زندگی، پدر و مادر کسانی هستند که کودک بیشتر وقت را با آنها می گذراند. پس اگر می خواهید کودکانتان در سن کم به این نتیجه برسند که نظم و ترتیب، کاری مفید است، باید این موضوع را به آنها نیز تلقین کنید.
به عنوان مثال اگر کودکتان از جمع کردن اسباب بازی هایش چشم پوشی کرد جلویش وسایل را جمع کنید و جملاتی مثل این طور بهتر نیست که همه چی سر جای خودش باشد و یا خانه زیباتر نشده؟ به او تلقین کنید که منظم بودن تنها وقت تلف کردن نیست. این جملات در زمان زیادی در ذهن کودک تاثیر می گذارد و آینده نتیجه اش را نشان می دهد.
می دانیم که با فشارهای عصبی که در طول روز دارید، حرف گوش نکردن کودکان شما نیز چقدر می توانند اعصاب شما را بیشتر به هم بریزند ولی باید همه سعی خود را بکنید که در برخورد با این مسئله آرامش تان را حفظ کنید و خونسرد رفتار کنید.
اگر شما از نامنظم بودن اتاق کودک تان خشمگین شوید و این عصبانیت را مقابلش جلوه دهید، این گونه است که غیر مستقیم نقطه ضعف تان را به کودک نشان داده اید. این کار سبب می شود فرزند در آینده از نامنظم بودن و تمیز نکردن اتاق به عنوان وسیله ای برای خالی کردن خشم یا ناراحتی اش از شما استفاده کند. اغلب هم از این کار برای بازی استفاده می کند و عصبانیت شما برایش جالب می شود پس به هیچ عنوان نباید در این مواقع آرامشتان را از دست بدهید.
همیشه خونسردی و آرامش بهتر از خشونت جواب می دهد. اگر از کودک به آرامی بخواهید اتاقش را مرتب کند نسبت به زمانی که سرش داد می کشید تاثیر بهتری خواهد داشت.
خلق و خوی کودکان به گونه است که عاشق بازی و سرگرمی هستند. اکثر کودکان به دلیل لذت بخش نبودن تمیزکاری به شلخته بودن تمایل بیشتری دارند. اگر بتوانید تمیزکاری را برای فرزندتان به سرگرمی تبدیل کنید، او هم به ندرت تمایل بیشتری به این کار پیدا می کند.
در زمان تمیز کردن منزل برای خودتان آواز بخوانید یا با شعر و ترانه کارهایتان را انجام دهید. زیرا کودک با این کار برای تمیز کردن اتاقش روحیه می گیرد. همچنین جمع کردن وسایل اتاق را به بازی تبدیل کنید. برای مثال بگویید اسباب بازی ها دوست دارند که شب را در خانه خودشان استراحت کنند و اگر آنها را در جایشان نگذاریم ناراحت می شوند و خوابشان نمی برد. در صورت داشتن چند فرزند می توانید مسابقه ای مثل هر کی سریعتر وسایلش رو جمع کنه برنده میشه آنها را تشویق به مرتب کردن اتاقشان کنید.
روزانه ممکن است کودک از شما درخواست کند اسباب بازی های متنوعی را از داخل کمد به او بدهید. اگر با هر بار درخواست شما، آن درخواست را بپذیرید در آخر با اتاقی به شدت به هم ریخته روبرو خواهید شد.
راه و چاره حل این مشکل این است که کودک را متوجه کنید تا هنگامی که وسایل بازی قبلش را جمع نکرده اسباب بازی دیگری به او نخواهید داد. یقینا اگر کودک فورا بعد از بازی وسایلش را جمع نکند، دیگر نمی توانید به آسانی او را وادار به این کار کنید. همچنین امکان دارد در ابتدا کمی پافشاری کند جیغ یا غر بزند و گریه کند، اما هنگامی متوجه شود قانون است تلاش می کند خودش را با آن مطابقت دهد.
بیشتر خانواده ها توقع دارند وقتی که از کودکشان درخواستی می کنند آن کار انجام شود این توقع کاملا اشتباه است. بدون شک اگر کسی به صورت دستوری به شما بگوید که فلان کار را سریعا انجام دهید لج می کنید و عصبانی می شوید. در عوض به کودک خود وقت بدهید، برای مثال از او بخواهید تا عصر وسایل اتاقش را مرتب کند. فرصت دهید که کودک خودش زمانش را مدیریت کند و با اجبار و دستور مدیریت برنامه کودکتان را به هم نریزید.
صحیح است که کودک باید یاد بگیرد اتاقش را خودش مرتب کند، اما تلاش کنید به او آزادی هم بدهید. اگر اتاقش کمی به هم ریخته باشد ناراحت نشوید و غر بزنید. اگر شلوغی اتاقش شما را اذیت می کند در اتاق را ببندید و به آن فکر نکنید ولی اصلا اجازه ندهید این به هم ریختگی به سایر محیط خانه سرایت پیدا کند.
برای مرتب کردن اتاق تلاش کنید که پاداش مشخص کنید. مثلا مقررات بگذارید که فقط در صورتی اجازه دارد با رایانه بازی کند که قبلش اتاقش را منظم کرده باشد. یا اینکه تا وقتی اتاقش را جمع و جور نکند از رفتن به پارک خبری نیست.
اما این روش بیشتر مواقع پاسخ نمی دهد. زیرا باز هم امکان دارد کودکتان از تمیز کردن اتاقش خودداری کند، اما با گذشت زمان رفتار صحیح را یاد می گیرد.
اینکه می گویند کودک باید کارهای خودش را انجام دهد، ولی کمک به همدیگر هم مشکلی ندارد. اگر شما در حال مرتب کردن خانه از فرزندتان کمک می خواهید و توقع دارید کمکتان کند، پس به او هم حق بدهید که توقعی متقابل داشته باشد. در خانه باید برخی کارها را گروهی انجام دهید.
امیدواریم تا اینجای مطلب برای شما مفید بوده باشد. اگر نظر یا پیشنهادی در رابطه با عادت دادن کودکان در تمیز کردن خانه دارید، می توانید در بخش نظرات بنویسید و از راهنمایی کارشناسان مجموعه املاک داران در اصفهان، استفاده نمایید. اما شما از چه روش هایی برای عادت دادن کودکان در تمیز کردن خانه استفاده می کنید؟ خوشحال می شویم این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید و تجربیات خود را در این زمینه با ما و دیگر خوانندگان در میان بگذارید.
.png){kind=icon}
ورود / ثبت نام
