آنچه در این مقاله می‌خوانید:
به طور کلی ما دو دسته سند داریم یکی سند رسمی و دیگری سند غیر رسمی.
سندهای رسمی به آن دسته از اسنادی گفته می‌شود که در اداره ثبت اسناد رسمی کشور و دفاتر اسناد رسمی تنظیم و ثبت شده‌اند. تنظیم و ثبت این اسناد براساس مقررات و قوانین خاص انجام می‌شود و هر آنچه که در سند ذکر شود، برای قانون حجت است. سندهای رسمی توسط مامورین رسمی قانون (مانند کارمندان و کارشناسان دفاتر ثبت اسناد کشور) تنظیم می‌شوند.
سندهای غیر رسمی شامل هر سندی می‌شود که بر اساس قانون تنظیم و ثبت اسناد ثبت نشده باشد. که سند نسقی نیز جزو این دسته به شمار می‌رود.
پیشینه سند نسقی به دوران اصلاحات ارضی می‌رسد. زمانی که قوانین تا حدودی به نفع کشاورزان تغییر کرد و توانستند برای زمین‌هایی که بر روی آن کار می‌کنند، یک حق دائمی داشته باشند. البته سند نسقی اعتبار سند رسمی را ندارد اما ویژگی های خاص خودش را دارد.
با املاک داران همراه باشید تا با سند نسقی بیشتر آشنا شوید.
در گذشته عموما زمین‌ها متعلق به مالکان و خان‌هایی بود که از طرف حکومت مرکزی تعیین می‌شدند. کشاورزان می‌توانستند این زمین‌ها را اجاره کرده و بعد از برداشت محصول سهم خان و مالک را بدهند. هر چه مدت زمان اجاره ملک توسط رعیت بیشتر بود، می‌توانست سهم بیشتری از محصول زمین داشته باشد.
در سال 1338 قانونی به نام اصلاحات ارضی در مجلس وقت ایران تصویب شد که شکل مالکیت را از ارباب رعیتی تغییر داد. دولت زمین‌ها را از خان‌ها و مالکان بزرگ گرفت و بر اساس میزان فعالیت و کار کشاورزان بین آنها تقسیم کرد.
بر اساس این قانون اگر کشاورز به مدت یک سال روی زمینی کار کرده بود، با رعایت شرایطی و همچنین پرداخت اقساطی می‌توانست صاحب ملک شود.
سندی که دولت برای این زمین‌ها به کشاورزان می‌داد، سند نسقی نام گرفت. نسق نیز به معنای عملکرد عمرانی فردی است که برای آبادی زمین تلاش کرده است.
بنابراین هر کشاورزی با توجه به مقدار زمین های تحت تصرف و کشت خود سند نسقی دریافت می کرد. البته به این شرط که برای کشت و آبادانی آن اقدام کرده باشد.
از مهم ترین ویژگی‌های سند نسقی این است که این سند قابل انتقال بوده و به وراث نیز می‌رسد. همچنین کشاورز یک حق دائمی نسبت به زمین مورد نظر دارد. کشاورزان می‌توانند با توجه به شرایط قرار داد مابین خود، زمین را به همدیگر بفروشند.
همانطور که ذکر شد، شروع سند نسقی به دوره اصلاحات ارضی بر می‌گردد. هنگام تصویب این قانون، مقدار دقیق زمین‌های کشاورزان آماربرداری شد. سپس مساحت سندهای صادر شده برای کشاورزان بر پایه نسق آنها در این فرم‌ها تعیین شد.
در ماده اول قانون اصلاحات ارضی درباره نسق زراعتی و حقوق مکتسبه آن توسط زارع آمده است: «زارع کسی است که مالک زمین نیست یا دارا بودن یک یا چند عامل زراعتی شخصاً یا به کمک افراد خانواده خود در زمین متعلق به مالک مستقلاً زراعت می کند و مقداری از محصول را به صورت نقدی یا جنسی به مالک می دهد.»
طبق این قانون مالکان باید به حق زارعان و کشاورزان برای زراعت احترام می گذاشتند. اگر مالک زمین دهقانی را اخراج می کرد، می بایست هزینه خسارت را وی پرداخت می نمود. این حق باعث برتری دهقان و کشاورز نسبت به مالک زمین می شد. گذشته از این حق نسق فقط مخصوص رعیت‌ها بود.
سر نسقی نیز از دیگر اصطلاحاتی است که در سندهای نسقی وجود دارد و عبارت است از بهایی که کشاورز برای حق کشت زمین به کدخدا می‌داد.
بعد از انقلاب، روند اصلاحات ارضی تا حدودی تغییر نمود. در ابتدا برنامه اصلاحات ارضی برای مدتی متوقف شد. اما در 2 خرداد 1370، مجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه روند اصلاحات ارضی را دوباره از سر گرفت و آن را قانونی اعلام کرد.
طبق مصوبه شورای عالی اداری سازمان اصلاحات ارضی در سازمان امور اراضی ادغام شد.
در این مصوبه آمده است:
«دولت موظف است در طول برنامه دوم تکلیف مالکیت افراد صاحب نسق یا ورثه آنها را نسبت به اراضی نسقی کشاورزان بر اساس قوانین موضوعه کشور قطعی نماید و کلیه محدودیت‌های موجود در ماده 19 قانون اصلاحی قانون اصلاحات ارضی مصوب دی ماه 1340 و ماده واحده قانون نحوه انتقال اراضی واگذاری به زراعین مشمول قوانین و مقررات اصلاحات ارضی مصوب 30/9/1351 با حفظ کاربری کشاورزی آن ها لغو می‌گردد.»
در حال حاضر تعیین تکلیف در خصوص امور باقیمانده اصلاحات ارضی در کشور با سازمان امور اراضی است.
مهم ترین و اصلی‌ترین ویژگی‌های سند نسقی به شرح زیر است:
سند نسقی نشان دهنده تلاش یک کشاورز برای عمران و آبادی زمینی است که مالکیت اصلی آن با ارباب و خان‌ها بوده است. این نسق باعث می‌شود شخص صاحب آن ملک شناخته شود. سند نسقی در دسته اسناد عادی جای می‌گیرد.
سند عادی معتبر است اما اعتباری که سند رسمی و تک برگی دارد را شامل نمی‌شود. از همین رو برای ساخت و ساز و انتقال آن مشکلاتی وجود دارد.
خرید و فروش این زمین‌ها با قولنامه یا به اصطلاح بنچاق انجام می‌شود. هر چند کشاورز می تواند زمین را به دیگری واگذار کند اما مرحله انتقال سند وجود نداشته و تنها با یک مبایعه نامه خانه به اسم خریدار ثبت می گردد.
هرچند این سند نشان دهنده مالکیت فرد بر زمین است اما فاقد اعتبار اسناد رسمی است.
سند نسقی به دلیل ماهیت خاص خود مشکلاتی دارد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت:
1. از مهم ترین مشکلات سند نسقی این است که از لحاظ قانونی و حقوقی قابل ساخت و ساز نیستند. اکثر سازه هایی که در این گونه زمین ها ساخته می شود، از اعتبار قانونی که املاک سنددار دارد، برخوردار نیستند.
2. از آنجایی که اسناد نسقی جزو اسناد عادی است به صورت قولنامه ای یا مبایعه نامه ای مبادله می شوند. در نتیجه امکان کلاهبرداری در این گونه اسناد بالاست. مالک می تواند سند را به چندین نفر بفروشد یا اینکه مشخص نشود مالک اصلی چه کسی است. و این مسئله مهم ترین مشکل اسناد نسقی است.
3. گاهی این زمین ها تفکیک شده و به چندین بخش تقسیم شده اند. بدین شکل بسیاری از زمین ها سند نداشته و نمی توان کاری در آن انجام داد.
برای اینکه این مشکل را حل کنید باید سلسله قولنامه های قبلی را بررسی کرده و اطلاعات خریدار را پیدا کنید. از این طریق می تواند به سند مادر یا همان بنچاق اصلی ملک برسید.
یکی از روش های دیگر برای اطمینان از خرید، دریافت کد رهگیری است. با داشتن کد رهگیری می توانید از تمام اطلاعات مربوط به زمین آگاه شوید. و جلوی کلاهبرداری احتمالی را بگیرید.
4. مشکل دیگر این اسناد این است که در صورت ساخت و ساز در زمین هایی با سند نسقی، گواهی پایان کار و جواز برای آن صادر نمی شود. دریافت مجوز پایان کار یا بسیار سخت است یا ناممکن.
از این رو این زمین ها قیمت پایین تری نسبت به دیگر زمین ها دارند و معمولا افرادی در این زمین ها سکونت می کنند که مشکلات مالی دارند. یا اینکه سوئیت های کوچک برای مسافران در آن ساخته می شود.
5. از مشکلات دیگر این ملک دارای سند نسقی این است که ممکن است مشخصات جغرافیایی ملک با نسق آن تطابق نداشته باشد.
بانک ها می توانند بر اساس سند زمین به افراد وام دهند. اما این مورد تنها شامل سندهای رسمی می‌شود و به اسناد نسقی وام تعلق نمی‌گیرد.
اما بانک مسکن می تواند وام تعمیر مسکن و جعاله را در اختیار این افراد بگذارد.
نکاتی که باید هنگام خرید زمین با سند نسقی در نظر بگیرید
چنان که گفته شد، سند نسقی مشکلات خاص خودش را دارد اما می توان هنگام معامله این گونه زمین‌ها اصولی را رعایت کرد تا از خرید مطمئن شد.
1. اگر خانه یا زمین نسقی را از طرف وکیل می خرید، حتما تاریخ وکالت نامه او را بررسی نمایید.
2. اگر در هنگام خرید خانه یا زمین نسقی از چک تضمینی استفاده می کنید، حتما شماره تمامی چک‌ها را در قولنامه ثبت نمایید. اگر هم به صورت نقد و با پول پرداخت کردید، در ازای پولی که به فروشنده می‌دهید، رسید دریافت کرده و به قولنامه ضمیمه کنید.
3. قبل از امضای قولنامه حتما با استفاده از کد رهگیری، اطلاعات زمین را استعلام کنید و از مالک بودن فروشنده اطمینان حاصل کنید.
4. توجه داشته باشید خانه هایی که در این گونه زمین‌ها ساخته می‌شوند، معمولا با مصالح ارزان بوده و تکمیل نشده‌اند.
5. هنگام خرید زمین و خانه نسقی، هر دو طرف معامله باید در یک روز مشخص به دفتر مشاور املاک مراجعه کرده و معامله را انجام دهند.
توجه داشته باشید که مهر و امضای مشاور املاک باید حتما در قولنامه ثبت شود. همراه داشتن 2 شاهد برای خریدار و 2 شاهد برای فروشنده ضروری است. بعد از اتمام معامله 3 نسخه از آن را تهیه کرده و در اختیار طرفین معامله و مشاور املاک قرار دهید.
هر چند سند نسقی برای معامله بین کشاورزان معتبر است اما هنگام خرید و فروش برای غیر یا به هدف ساختن خانه، اعتبار چندانی ندارد. همچنین سند نسقی ارزش ملک را پایین می‌آورد.
امروزه بسیاری از سندهای نسقی تبدیل به سند مالکیت رسمی شده‌اند. برای اینکه سند نسقی را تبدیل به سند مالکیت رسمی کنید، باید مدارک مهم و ضروری که نشان می‌دهد شخص مالک اصلی ملک است را در اختیار داشته باشید. حتی اگر این اسناد وراثتی باشد، وارث باید برای تبدیل سند این مدارک مهم را داشته باشد.
انتقال سند نسقی به سند مالکیت هزینه کمی دارد و مستلزم انجام روال اداری است. بعد از طی مراحل می توانید سند تک برگ معتبر را دریافت کنید.
برای دریافت سند رسمی تک برگی این نکات را باید در نظر داشته باشید:
1. قانون تعیین تکلیف اراضی و ساختمان های ثبتی بدون سند، به زمین‌های کشاورزی و باغ‌ها تعلق نمی‌گیرد و تنها برای ساختمان‌هایی است که احداث شده‌اند.
2. ساختمان‌ها و زمین‌های کشاورزی که می‌خواهند سند رسمی بگیرند، باید دارای سابقه بوده و برای آنها پلاک تعیین شده باشد.
3. برای تهیه سند رسمی باید صاحب اصلی و یا یکی از وراث زمین نسقی باشید.
در گذشته اسناد به دست افراد با سواد، معتمدین و علمای دینی نوشته و امضا می‌شد. به این اسناد بنچاق می‌گفتند. اگر این اسناد در دفتر اسناد رسمی ثبت شوند، فرد صاحب سند منگوله دار خواهد بود.
قبل از ثبت این اسناد در دفاتر اسناد رسمی، فرد می‌توانست با بنچاق مالکیت خود را ثابت کند. در این اسناد تمام مشخصات ملک با جزئیات آمده است. سند نسقی با بنچاق معامله می‌شود.
در حال حاضر بسیاری از زمین‌ها دارای سند نسقی هستند. تخلفات ساختمانی در این گونه زمین‌ها معمولا بیشتر است. این خانه‌ها را با مصالح بی‌کیفیت و ارزانتری می‌سازند. همچنین معمولا به صورت ناتمام واگذار می‌شود.
سند نسقی یکی از قدیمی‌ترین اسناد است که برای زمین‌های کشاورزی صادر شده است. این سند پس از اصلاحات ارضی برای کشاورزانی صادر شد که سال‌ها بود روی زمین کشاورزان کار می‌کردند.
سند نسقی با توجه به مساحت زمینی که در اختیار کشاورز بود و اقداماتی که برای آبادانی آن انجام داده بود، به وی تعلق می‌گرفت.
سند نسقی یک حق دائمی برای کشاورز ایجاد کرده و او را مالک زمین می‌کرد. سند نسقی قابل انتقال بوده و به وراث می‌رسد. از آنجایی که این سند عادی بوده از اعتبار سند رسمی برخوردار نیست و هنگام معامله ممکن است مشکلاتی را برای خریدار به وجود بیاورد. برای اینکه از مشکلات مربوط به سند نسقی دور بمانید بهتر است به نکات ذکر شده در بالا توجه داشته باشد. همچنین می‌توانید با طی مراحل قانونی این اسناد را به سند رسمی تبدیل کنید. همچنین برای دریافت راهنمای خرید و فروش آپارتمان در اصفهان، گرفتن سند برای زمین قولنامه‌ای، مشارکت در ساخت، تهاتر ملک و اطلاع از نحوه آموزش مشاور املاک در اصفهان با کارشناسان ما در املاک داران در ارتباط باشید.
.png){kind=icon}
ورود / ثبت نام
